İşte O Röportajdan bazı bölümler...

‘Miş Miş’ ile şöhreti yakaladınız... Sizin için her şey bu kadar kolay mı gelişti?

- Hayır. ‘Miş Miş’ şarkısının başarısını yaşamadan önce ağır travmalar geçirdim. Riff Cohen’le görüşme, sözlerin değişmesi, yeniden yazılması, imza bekleme süreci... Daha öncesinde de iki çalışmam olmuştu. Onlarda da başarısız tanıtımdan dolayı duvara toslamıştım.

Yaşadıklarınız size ne öğretti?

- Hayatın inişli çıkışlı olduğunu öğrendim. Ne zaman bir yere doğru hafifçe düşmeye başlasan o sırada ruhun acı çekiyor ama bir şeyler de öğreniyorsun. O öğrendiklerinle ayakta kalıp başarılara imza atıyorsun. Ben her düşüşün beni ayağa kaldırdığını, her dibe vuruşun suyun üstüne fırlattığını gördüm. Acı beni güçlendirdi.

Peki hangi noktada “oldu” dediniz?

- Bir gün taksiye bindim, baktım ‘Miş Miş’ çalıyor. İndim, yolda yürürken bir kafenin önünden geçtim, yine şarkım çalıyordu. Sonra bir kulübe girdim ve yine ben çalıyorum. O an yere eğildim, “Ben patladım” dedim. Gerçek anlamda patlamak kelimesinin anlamını yaşadım. Sonra da ‘Yankı’ isimli şarkım ikinci kırılma noktam oldu. 100 milyon izlenmeye yaklaştı. Tekrar küllerimden doğdum.

Hayatı boyunca ‘patlamayı’ bekleyen biri miydiniz?

Patlamayı beklemedim, hak ettim. Yıllarca eğitim gördüm, konservatuvara gittim. Serdar Ortaç, Gülşen, Yaşar gibi isimlere yıllarca vokal yaptım. Sadece güzel bir iş yapmak ve hakkımı almak istiyordum, şu an da o yoldayım.

Bu başarılar üzerinizde baskı yarattı mı?

Bir röportajımda “Daha da çok tıklanacak şarkıyı buldum” demiştim. Ama öyle bir şey olmadı. O söz bana büyük hayat dersi oldu. İnsan bir rüzgâra kapılıyor ama sakin olmalı. Ben müziği ‘tık’ için yapmamayı öğrendim, artık hiç umursamıyorum. Ayakta kalmam, para kazanmam gerekiyor ama ben dünyaya iyi müzik yapmak için geldiğime inanıyorum.

Hayatında neler değişti?

Ne arabam, ne evim, ne saçımın rengi değişti. Her şey aynı kaldı. Yine evinde kedisiyle oturan, kamp yapan, aynı arkadaşlarıyla vakit geçiren biriyim. Tek değişen müziğimin daha iyi olması.